Početna
NIČIJI SIN

NIČIJI SIN

PISAC Mate Matišić
REŽIJA Marko Misirača
SCENOGRAF Boris Maksimović
KOSTIMOGRAF Tatjana Radišić
LICA

Izidor, sveučilišni profesor, bivši politički zatvorenik Miodrag Krivokapić

Ana, njegova žena Danica Ristovski

Ivan, njihov sin, umirovljenik Vladan… više

Opis Umetnici

Umetnici

MIODRAG KRIVOKAPIĆ

Izidor, sveučilišni profesor, bivši politički zatvorenik

DANICA RISTOVSKI

Ana, njegova žena

VLADAN MILIĆ

Ivan, njihov sin, umirovljenik

MILENA PREDIĆ

Tonka, Ivanova bivša supruga, Josipova majka

ALEKSANDAR ALAČ

Simo, umirovljeni pravosudni policajac

LAKO NIKOLIĆ

Inspektor

ANDREJ PIPOVIĆ

Pacijent II

Opis
Slike i video snimci

PISAC Mate Matišić

REŽIJA Marko Misirača

SCENOGRAF Boris Maksimović

KOSTIMOGRAF Tatjana Radišić

LICA

Izidor, sveučilišni profesor, bivši politički zatvorenik Miodrag Krivokapić

Ana, njegova žena Danica Ristovski

Ivan, njihov sin, umirovljenik Vladan Milić

Josip, Ivanov sin, učenik drugog razreda osnovne škole Vasa Vraneš / Todor Jovanović

Tonka, Ivanova bivša supruga, Josipova majka Milena Predić

Simo, umirovljeni pravosudni policajac Aleksandar Alač

Inspektor Lako Nikolić

Pacijent I Jovan Jelisavčić

Pacijent II Andrej Pipović

Crnohumorni psihološki triler “Ničiji sin” treći je deo “Posmrtne trilogije” darovitog hrvatskog dramatičara i kompozitora mlađe generacije, Mate Matišića. U osnovi, to je bizarna porodična drama u kojoj se polako otkrivaju sablasti iz nedavne prošlosti, perioda Domovinskog rata devedesetih godina. Središnji lik je veteran Ivan, a u život čoveka za kog veruje da mu je otac - univerzitetskog profesora, bivšeg političkog zatvorenika i novokomponovanog političara Izidora Barića, naprasno i ucenjivački upada njegov nekadašnji zatvorski čuvar, Srbin Simo. Film "Ničiji sin" u režiji Antona Ostojića u Hrvatskoj je izazvao kontroverzne komentare zbog teme kojom se bavi. Ipak, bio je apsolutni je pobednik 55. Filmskog festivala u Puli 2008. godine kada je osvojio čak šest Zlatnih arena, uključujući i Veliku zlatnu Arenu za najbolji film. Osim te, filmu su pripale i nagrade za najbolju režiju, specijalne efekte, ton, muziku i najbolju mušku glavnu ulogu.

REČ DRAMATURGA

Jedna građanska porodica je u svojoj kući, a jedan leš je u podrumu.

Treba imati na umu tu dramsku situaciju u Ničijem sinu Mate Matišića pre nego što se ode u političko tumačenje komada - zbog toga što je Matišićev komad od površinskog političkog sloja dosta univerzalnija i jezivija priča o sistemu porodičnih laži.

Glava jedne građanske porodice pokušava da sačuva svoj mali građanski mir, svoje dobre odnose sa susedima, svoj integritet akademika, dobrog supruga i oca, i da na tome izgradi političku karijeru. U tome mu pomaže supruga koja vlastitu tragediju i poziciju istinske žrtve, koju je godinama tajila, pretvara u osvetoljubivu volju za moć. Između njih je sin, ratni veteran u invalidskim kolicima, koga su do očaja i traume dovele upravo ljubav prema otadžbini i zapaljive reči očeva osnivača, i ljubav prema domovini i majci koja je ćutala i sanjala osvetu. U tu idilu dolazi nekadašnji dželat, dogogodišnji mučitelj porodice, koji takođe, gle čuda!, o sebi misli kao o žrtvi. I uskoro se u podrumu te ugledne građanske kuće nađe leš, a sistem porodičnih laži između oca, majke i ničijeg sina u stvari se uspostavlja da bi sačuvao tajnu o zločinu.

Upravo taj jezivi sistem dovodi do tragedije ničijih sinova i zato je potresno gledati ga u pozorištu, a mučno videti kakve posledica nam još uvek ostavlja u stvarnosti.

Ivan Velisavljević

(Izvor:www.bdp.rs)